Hiç merak ettiniz mi?
Sizler lezzetli yemekleri şefler nasıl bir hayat ile mücadele ediyor?
Bu kadar çok şef arkadaşım olduğu için, biraz anlatayım kendi gözümden…
Şef olmak ne demek?
Nasıl şef olunur?
Şef kimdir, kime denir?
Şef olmak aslında bu hayatın bir seçim noktasıdır. Tıpkı doktor olmak, mimar olmak gibi…
Bu iş tam bir aşk işi…
Neden mi? Bana sorarsanız bir delilik çünkü ve içinde aşk olmadan bu iş olmaz!
Mutfaklara danışmanlık veren bir arkadaşımın eşine “Ne kadar şanslı birisin, evde harika yemekler pişiriyordur, ben işini böylesine aşk ile yapan birini daha görmedim” dediğimde, “İşini aşk ile yapmak çok doğru bir tespit, bir gün ördekleri ve kuzuları kıskanacağımı hayal edemezdim. Şu anda ördekler mi yoksa ben mi diye o’na sorsanız, beni seçeceğinden bile şüpheliyim“ diye yanıt vermişti esprili bir şekilde.
İşin içinde nasıl bir aşk olması gerektiğini anlamanıza yetti mi?
Bu işe sadece siz bulaşmıyorsunuz çünkü. Bu işe eşinizi, sevgilinizi, ailenizi de bulaştırıyorsunuz.
Akşam iş çıkışı sevgilisiyle, eşiyle sinemaya gitmeyi unutacağı bir hayatı seçiyor şefler…
Eve gidip bir kahve yapıp ayaklarını uzatarak film izlemekten vazgeçmeyi seçiyorlar...
Siz, biz her akşam farklı restoranlara gitme özgürlüğüne sahipken, onlar her akşam aynı mutfakta yemek yapmayı tercih ediyorlar.
Kısacası tüm keyif ve zevklerinden ödün verecekleri ve kimsenin seçemeyeceği bir hayatı tercih
Ediyorlar aslında…
Hatta bazı deliler, normal insan gibi çalıştıkları ve gayet iyi para kazandıkları kurumsal hayatlarını bir kenara bırakıp bu yola girebiliyor.
Çılgınca değil mi? Siz akılları yitirmek deyin, ben ise aşk!
Başka hiçbir tutku insanı bu gibi delice bir davranış eğilimine sürükleyemez sanırım. Bu,
içinde aşk olmadan yapılacak bir iş değil. Getirisi ne kadar olursa olsun, sizi tatmin eden şeyin asla
cebinizdeki banknotların olmayacağı bir haz.
SON DERECE TEHLİKELİ BİR YER MUTFAK
Sıcak bir yer düşünün…
İçinde ateş var, bıçak var, son derece yüklü bir stres var…
Yetiştirmek için sürekli koşturma var…
Bunların hepsini şanslıysanız 15 metrekare bir yere hapsedin ve o stresli
ortamın içine girin. Elinize bıçağı alın… Bakın bakalım ilk kimi bıçaklayacaksınız?
Bu çılgın adamların / kadınların neleri feda ederek önünüze o tabağı getirdiklerini hiç düşünmüş
müydünüz?
Tüm bunlara rağmen, siz ve biz iyi dekorasyonlu, gösterişli restoranlarda cam kenarında
yemek yerken, onlar muhtemelen -1. katta pencerenin bile bulunmadığı, gün ışığının girmediği, dört
duvar arası avuç içi kadar yerde uğruna hayatlarını feda ettikleri o tabağı hazırlıyorlar bizim için.
O sebeple hep derim ki Açık Mutfak…
Restoranlarda açık mutfak olsun ki, gidip elini sıkabilelim bu cesur ve yaratıcı insanların…
Tebrik edelim, teşekkür edelim. Eleştirmek kolay, herkes eleştirir ancak ; ne acıdır ki kimse beğenisini içtenlikle ifade etmez. O sebeple açık mutfak gördünüz zaman diklerinizden memnun kaldıysanız fırlayın yerinizden, gidin tebrik edin, göz göze gelin tabağınızın yaratıcısıyla…
Şef ve aşçı arasındaki farkı bilmeyenlere; TDK’ye göre şef: yetki, sorumluluğu olan, yöneten kimse.
Önder, lider… TDK’ye göre aşçı ise: Yemek pişirmeyi meslek edinen kimse.
Yani sadece yemeği iyi pişirmek, çok üst düzey tabaklar yaratmak, harikulade lezzetler tasarlamak sizi şef yapmaz.
Şef olmak bunların yanı sıra; planlı çalışmak, sorumluluk alabilmek, ekip yönetebilmek, kriz çözebilmek, risk alabilmek, kararlı ve yaratıcı olmak, zamana hakim olmak, iyi bir öğretici olmak demektir bana göre…
