Bir ilçe düşünün…
Tarımda, turizmde, sahillerde, tropikal meyvelerde, doğada ayrı ayrı cevher barındırsın… Gazipaşa’dan söz ediyorum. Dertli, kederli, sorun yumağına dönüşmüş Gazipaşa’dan.
Bugün Gazipaşa’nın sesi var, ama duyanı az. Çünkü birileri, yıllardır ötelenen, geçiştirilen meseleleri bir türlü görmek istemiyor.
Mesela Havalimanı: Terminal binası ve pist yetmiyor. Her yıl artan yolcu yükü altında eziliyor. Terminal desen, ülkedeki birçok otobüs garından daha küçük. Ve hâlâ büyütülmesini bekliyor. Bekliyor ama… Yatırım yok, söz var. Her vekil, her bakan bir söz verdi burası için…
Akdeniz Sahil Yolu projesi desen başka bir hikâye. Tüneller, viyadükler…. Bir bitmedi, bitecek deniyor, bitmiyor. Antalya-Mersin hattı hâlâ birbirine duble yollarla bağlanamadı.
Trafik mi? Tam bir kabus… Antalya’dan Gazipaşa’ya uzanan 180 kilometrelik sabır taşı sanki. Otoyol projesi var, Gazipaşa’yı görmüyor… Trafik her mevsim var. Özellikle yazın direksiyon sallayanlar bilir, yol bitmiyor, ışık bitmiyor, stres bitmiyor.
Çarpık kentleşme yolunda da ilerliyoruz… Gazipaşa merkezini gezen, “Plan mı o da ne?” diyor. Şehirin göbeğinde, sanayide ve şehir dışında hizmet vermesi gereken sektörleri görürsünüz… Zaten sanayi de çalkantılı, yetersiz… Onun da büyütülmesi şart.
Bunların yanında bir de yaylalarımızın gerçeği var… Küllin, Cimbiti, Kaşpazarı… Yaylalarımız ya GES projelerine ya taş ocaklarına kurban edilmek üzere sıraya girmiş. Bir elini suya, bir elini toprağa değmeden masa başında çizilen projelerle yok edilmeye aday hepsi…
Yayla deyince turizme de değinelim… Yatırım mı?
Çekişme var sadece. Bir taraf “Otel olmasın” diyor, öteki taraf “Bizim neyimiz eksik, büyük oteller gelsin” diyor. Bir orta yol bulunamadı: Ortada kalan yine Gazipaşa’nın geleceği.
Yani ne oluyor biliyor musunuz? Gazipaşa büyüyor gibi görünüyor ama yerinde sayıyor. Bazen de geri gidiyor.
Özetle, Gazipaşa’nın potansiyeli var ama buna yatırım yapılmazsa, geleceği her geçen gün biraz daha eksiliyor.
Gazipaşa halkı da artık sabır taşını çatlatıyor.
Artık laf istemiyorlar, proje istiyorlar.
Artık vaat değil, iş istiyorlar.
Artık görmezden gelinmeyi değil, hak ettikleri değeri istiyorlar.
Yetkililerin kulaklarını bir çınlatmak lazım: Gazipaşa’nın sesini duymamak için kulak tıkamayın. Gözünüzü başka yerlere dikmeyin. Yeter artık bu ilçeyi yok saydığınız. İki gün sonra kaybeden sadece Gazipaşa olmaz; siz de olursunuz.
Gazipaşa bekliyor.
Hem de sessizce değil, sabırsızca…