Amerikalı psikolog Abraham Maslow tarafından ortaya atılan bir teoriye göre insanların belirli yaşamsal ihtiyaçları piramit şeklinde, insanın temel ihtiyaçlarından daha üst seviyedeki ihtiyaçlarına göre seviye seviye sınıflandırılmasından oluşur. Bu hiyerarşinin 5 temel seviyesi vardır.
(1) Fizyolojik ihtiyaçlar: İnsanın hayatta kalması için gerekli olan en temel, olmazsa olmaz uyku, su, yiyecek, barınma gibi biyolojik ihtiyaçlarıdır. Bu ihtiyaçlar herkes için geçerlidir
(2) Güvenlik ihtiyaçları: Bireylerin kendilerini güvende hissetme ihtiyacı fizyolojik ihtiyaçları karşılandığında başlar. Bu iş, güvenlik ve sağlık ihtiyaçlarını içine alır.
(3)Sevgi ve aidiyet: Bireylerin sosyal bağı kurması, aile, arkadaşlık gibi bir gruba ait olma ihtiyaçlarının karşılanmasını ve duygusal ihtiyaçlarını içerir.
(4) Kendine güven, bireyin kendine olan öz saygısı, statüsü ve toplumun içindeki itibarı bireyin değer ihtiyaçlarıdır.
(5) Piramidin en üst seviyesinde ise bireyin kendi yeteneklerini tam olarak kullanması, kişisel gelişim sağlama, yaratıcılık, problem çözme becerisinin gelişmesini sağlayan bireyin kendini gerçekleştirme ihtiyacıdır.
Maslow'a göre birey alttaki ihtiyacını karşılamadan bir üstteki basamağa, ihtiyaç duygusuna geçemez. Örneğin barınma ihtiyacı olan birisi sportif faaliyetlerini geliştirmeyi erteler, düşünemez veya gündeminde olan bir durum değildir.
Hacettepe üniversitesi Türkiye Nüfus ve Sağlık araştırması verilerine göre 5 yaş altı çocuklarda bodurluk(kısa boyluluk) oranı%10 civarındadır. Bu oran eski verilerde %2,3 civarındaydı)
Türkiye'de ekonomik sıkıntılar, yoksulluk, yoksunluk, gıdaya erişememe ve yetersiz beslenme çocukların fiziksel gelişimlerini, zihinsel faaliyetlerini olumsuz etkileyen, çocuğu gelecek yaşantısına hazırlayamayan, ülkenin geleceğinde sağlık sorunları ile boğuşan nesiller bizleri beklemektedir. Ülkenin büyük bölümü Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi içinde en alt basamaktan bir üst basamağa çıkamayan toplumsal bir yapıya bürünmüştür. Türkiye'de 2024 verilerine göre sürekli yoksulluk %13,7; maddi ve sosyal yoksunluk %13,3; yoksulluk ve sosyal dışlanma riski altında olanlar %29,3 olarak ölçülmüştür. Böyle yaşamsal risklerin yaşandığı, çocuklarını sağlıklı büyütemeyen, çocuklarının en temel insani ihtiyaçlarını karşılayamayan bir ülkede, niteliğin değil niceliğin daha geçerli olduğu, her şeyin kağıt üstünde makyajlanarak bize sunulduğu bir ülke olduk. Kendi varlık sebepleri varlık yokluk üzerine kurgulanan aileler, kendi öz gerçeklerini sadece en temel gereksinimleri üzerinden her anlarında yüzleşen anneler, babalar içinde bulundukları süreci en acı haliyle yaşamaktadır. Bu sürekli hale gelen çaresizlik sürdürülebilir olmaktan çıkmış artık ülke kendi çocuklarının bile gıdaya erişimini sağlayamaz durumda olduğunun bile farkına varamaz durumdadır.
